Urla Belediyesi’nde kamu kaynaklarının usule aykırı kullanıldığına ilişkin yeni bir skandal patlak verdi. AK Partili Urla Meclis Üyesi Ümit Arslan sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda," Herhangi bir ihale veya alım yöntemine konu olmadan Temizlik İşleri ve Fen İşleri Müdürlüklerine tahsis edildiği ayrıca bahse konu araçların akaryakıt giderlerinin ise şirket ve Belediye arasında herhangi bir sözleşme olmamasına rağmen Belediye bütçesinden karşılanmış olduğu..."ifadelerini kullandı.
Urla Belediyesi’nde dikkat çeken bir usulsüzlük daha gündeme geldi. Belediye hâkim hissedarı olduğu URİT Urla İnşaat Turizm İnsan Kaynakları San. Tic. Ltd. Şti. üzerine kayıtlı araçların hiçbir resmi sözleşme veya ihale süreci olmaksızın belediyeye tahsis edildiği ortaya çıktı.
AK Parti Urla Belediye Meclis Üyesi Ümit Arslan, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda usülsüzlük hakkında şu ifadeleri kullandı;
Urla Belediyesi hâkim hisse sahipliğinde kurulu bulunan, özel hukuk tüzel kişiliğine haiz URİT Urla İnşaat Turizm İnsan Kayn. San. Tic. Ltd. Şti üzerine kayıtlı 35 ULH 51 ve 35 ADD 229 plakalı araçların, 4734 Sayılı Kamu İhale Kanunu’nda belirtilen herhangi bir ihale veya alım yöntemine konu olmadan Temizlik İşleri ve Fen İşleri Müdürlüklerine tahsis edildiği ayrıca bahse konu araçların akaryakıt giderlerinin ise şirket ve Belediye arasında herhangi bir sözleşme olmamasına rağmen Belediye bütçesinden karşılanmış olduğu ve ilgili birim müdürlerinin makam aracı olarak kullanıldığı tespit edilmiştir.
Belediye Şirketi adına kayıtlı demirbaş niteliğindeki araçların Belediye emrine ücretsiz olarak tahsis edilmesinden dolayı kendi araçlarını kullanamayan Belediye şirketi, kendi araç ihtiyacını ise kiralama yoluna giderek karşılamış ve şirket kendi özkaynaklarını kullanamamış ve kendi araçları varken başka araç kiralayarak belediye şirketi zarara uğratılmıştır.
Belediye yönünden ise ortada 4734 Sayılı Kanun Kapsamında herhangi ihale veya alım yöntemi bulunmadan bu araçların kiralanması ve akaryakıt giderlerinin kendi bütçesinden karşılanması ayrıca bu araçların birim müdürlerinin makam kullanımına verilmesine ilişkin olarak mevzuata aykırılıklar aşağıda belirtilmiştir.
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun “Belediyenin Giderleri” başlıklı 60’ıncı maddesinde; “Belediyenin giderleri şunlardır: a) Belediye binaları, tesisleri ile araç ve malzemelerinin temini, yapımı, bakımı ve onarımı için yapılan giderler …..”
Denilirken, aynı Kanun’un “Gelecek Yıllara Yaygın Hizmet Yüklenmeleri” başlıklı 67’nci maddesinde; “Belediyede belediye meclisinin, belediyeye bağlı kuruluşlarda yetkili organın kararı ile … araç kiralama, kontrollük, temizlik, güvenlik ve yemek hizmetleri; … süresi ilk mahallî idareler genel seçimlerini izleyen altıncı ayın sonunu geçmemek üzere ihale yoluyla üçüncü şahıslara gördürülebilir.” denilmiştir.
237 sayılı Taşıt Kanunu’nun 12’nci maddesine dayanılarak hazırlanan “Hizmet Alımı Suretiyle Taşıt Edinilmesine İlişkin Esas ve Usuller” 2006/10193 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulmuştur.
Anılan Esasların “Temel Amaç” başlıklı 5’inci maddesinde; kamu hizmetlerinin gerektirdiği taşıt ihtiyacının hizmet alımı yoluyla karşılanmasının temel amacının, kamudaki taşıt giderlerinin asgari seviyeye indirilmesi ve kaynakların savurganlığa yol açılmadan, bütçe olanaklarıyla uyumlu bir biçimde kullanımının sağlanması olduğu belirtilmiştir.
Aynı Esasların “Genel Esaslar” başlıklı 6’ncı maddesinde ise;
“Temel amaç çerçevesinde hizmet alımı suretiyle taşıt edinilebilmesinin genel esasları şunlardır: …… g) Hizmet alımı suretiyle taşıt edinilmesinin gerektirdiği giderler kurum bütçesinde öngörülen ödenekler çerçevesinde karşılanacaktır.” hükmü yer almaktadır.
Yukarıda belirtilen mevzuat hükümleri incelendiğinde belediye şirketinin Urla Belediyesi ilgili müdürlüklerine tahsis ettiği araçların herhangi bir sözleşme olmadan akaryakıt masraflarının Belediyeden karşılanması ve tahsis işlemi yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerine aykırılık teşkil etmektedir.
Ayrıca tahsis edilen araçların ilgili birim müdürler tarafından makam aracı olarak kullanılması incelendiğinde 237 sayılı Taşıt Kanunu’nun “Taşıt verilecekler” başlıklı 4’üncü maddesinde emirlerine ve zatlarına binek otomobili verilenlerin (1) sayılı cetvelde, makam hizmetlerine tahsis edilen taşıtların ise (2) sayılı cetvelde gösterildiği ifade edilmiş, “Cezalar” başlıklı 16’ncı maddesinde ise kanunen bir makama veya işe tahsis olunmadığı hâlde hakikati tağyir ile bu taşıtlardan istifade eden ve ettirenler hakkında bir seneye kadar hapis cezasına hükmolunacağı ve bu yüzden hasıl olan masraf ve zararların genel hükümlere göre tazmin ettirileceği hüküm altına alınmıştır.
Temizlik İşleri ve Fen İşleri Müdürleri Kanun’un (1) ve (2) sayılı cetvellerinde sayılan makamlarda yer almamaktadır. Bu nedenle ne emir ve zatlarına ne de makamlarına araç tahsisi mümkün değildir. Bu işlem için de araçların bizzat kendilerine veya şoförlerine teslim edilmesine, bu araçların başka işlerde kullanılmasının engellenmesine gerek bulunmamaktadır. Aksi bir uygulama mevzuata uygun olmadığı gibi, Taşıt Kanunu’nun 16’ncı maddesinde belirtilen cezaların uygulanmasını da gerektirecektir.
Belediye Başkanının Belediyenin en üst amiri olması ve hem belediye hemde şirketi üzerinde denetim, kontrol ve yetki ve sorumluluğunun bulunması 5393 Sayılı Kanun Kapsamında sabittir. Yukarıda belirtilen hukuksuzluklar nedeniyle Belediye Başkanı, Şirket Yöneticileri ve İlgili Belediye Birim Müdürlerinin sorumlu olduğu görülecektir.
